Φιλιά Όσκαρ σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις. Η νέα θεατρική σεζόν στο Θέατρο Αθηνών ξεκινάει με την πιο γλυκόπικρη ιστορία αγάπης και ενηλικίωσης. Έρχεται για να μας κλέψει τις καρδιές.
Παίζουν:
Θανάσης Τσαλταμπάσης (Όσκαρ),
Αγοραστή Αρβανίτη (κυρία Ροζ).
Ισαβέλλα Κασιμάτη (Πέγκι Μπλού / Μητέρα Όσκαρ / Μητέρα Πέγκις Μπλού).
Τάσος Θεοφιλάτος (Γιατρός Ντίσελντορφ / Φούσκας).
Ελένη Νάτση (Προϊσταμένη/Σαντρίν / Μπριζίτ).
Έντγκεν Λάμε (Edgen Lame) (Πατέρας Όσκαρ / Πατέρας Πέγκι Μπλού / Νοσηλευτής).
Ο Τσέζαρις Γκραουζίνις σκηνοθετεί αλλά και διασκευάζει για το θέατρο την αριστουργηματική νουβέλα του Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ. Στον ρόλο του Όσκαρ ο Θανάσης Τσαλταμπάσης, ενώ Κυρία Ροζ η Αγοραστή Αρβανίτη. Σπαρακτική, αστεία, τρυφερή, η μοναδική ιστορία του μικρού Όσκαρ, που αψηφά τον θάνατο με το χιούμορ και τη φαντασία.
«Όταν πια δεν μπορούν να μας σώσουν τα φάρμακα, αναλαμβάνει να το κάνει το χιούμορ και η φαντασία».
Φιλιά Όσκαρ
Ο δεκάχρονος Όσκαρ ζει στο νοσοκομείο, γιατί υποφέρει από μια βαριά μορφή λευχαιμίας. Κάποια στιγμή μαθαίνει τυχαία ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να θεραπευτεί και ότι πρόκειται να πεθάνει σε λίγες μέρες. Στο αποκορύφωμα της απόγνωσής του, μια εκκεντρική ηλικιωμένη κυρία, γνωστή ως κυρία Ροζ, μια από τις εθελόντριες που κρατούν συντροφιά στα παιδιά του νοσοκομείου, του προτείνει ένα παιχνίδι: να θεωρήσει καθεμιά από τις μέρες που του απομένουν ως μια δεκαετία της ζωής του. Ο Όσκαρ σιγά-σιγά αρχίζει να πιστεύει το παιχνίδι και, κατά τη διάρκεια των τελευταίων του έντεκα ημερών, βιώνει μια πλήρη ζωή γεμάτη γεγονότα: έρωτες, γάμο, προδοσίες, αποχαιρετισμούς, επιστροφές, καβγάδες, αγκαλιές, δάκρυα, συγχώρεση. Τελικά πεθαίνει πιστεύοντας ότι έφτασε την ηλικία των 110 ετών, ικανοποιημένος και ευχαριστημένος που κατάφερε να ζήσει μια ζωή συναρπαστική.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα της νουβέλας «όταν πια δεν μπορούν να μας σώσουν τα φάρμακα, αναλαμβάνει να το κάνει το χιούμορ και η φαντασία». Είναι προφανές ότι αυτή η σκέψη του Schmitt καθιστά την ιστορία του μικρού Όσκαρ πολύ σημαντική, ειδικά για την εποχή που ζούμε. Παρόλα αυτά, το κίνητρο για να την παρουσιάσουμε στο θεατρικό κοινό, είναι η ανάγκη μας να μιλήσουμε για τη χαρά να είσαι ζωντανός. Το να πιστέψεις και να βρεις αυτή τη χαρά, ακόμα και όντας σε απόγνωση λόγω δυστυχίας ή αρρώστιας, είναι το πιο σημαντικό αλλά και δύσκολο καθήκον για κάθε άνθρωπο. Χωρίς χαρά η ύπαρξή μας γίνεται μίζερη και ανούσια. Πιστεύω ότι το πιο ωραίο που μπορεί να κάνει το θέατρο είναι να μιλήσει γι’ αυτό.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης.
Σκηνοθεσία – Σκηνική προσαρμογή: Τσέζαρις Γκραουζίνις (Cezaris Graužinis).
Σκηνικά/Κοστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν (Kenny MacLellan).
Μουσική: Martynas Bialobžeskis.
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος.
Διάρκεια Παράστασης: 1 ώρα & 30 λεπτά (χωρίς διάλειμμα).